داستان کسب‌ و کار - WeWork - داستان صعود و سقوط یک یونیکورن جاه‌طلب

در دنیای استارتاپ‌ها، برندهایی هستند که نه‌تنها به دلیل ایده‌های خلاقانه، بلکه به خاطر فراز و نشیب‌های شدیدشان، تبدیل به داستان‌هایی الهام‌بخش یا عبرت‌آموز می‌شوند. WeWork یکی از شاخص‌ترین نمونه‌هاست؛ شرکتی که با شعار «بازتعریف فضای کار» به اوج رسید و در مدت کمتر از یک دهه، تبدیل به یکی از گران‌ترین استارتاپ‌های جهان شد؛ اما خیلی زود، با واقعیت‌های مالی، سوء‌مدیریت و بلندپروازی‌های کنترل‌نشده، سقوط کرد.

آغاز ماجراجویی از نیویورک

WeWork در سال ۲۰۱۰ توسط آدام نیومن و میگوئل مک‌کلوِی در نیویورک بنیان‌گذاری شد. ایده‌ی اولیه ساده ولی بسیار هوشمندانه بود:

ایجاد فضاهای کاری اشتراکی برای فریلنسرها، استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای کوچک در قالب محیطی حرفه‌ای، خلاق و منعطف.

این مدل کاری به‌سرعت مورد استقبال جامعه‌ی در حال رشد کارآفرینان، طراحان، برنامه‌نویسان و دیجیتال نومدها قرار گرفت.

رشد طوفانی و جذب سرمایه‌های میلیاردی

در طول تنها چند سال، WeWork به یکی از استارتاپ‌های بسیار موفق در حوزه PropTech (فناوری املاک) تبدیل شد.
تا سال ۲۰۱۹، این برند در بیش از ۱۰۰ شهر در ۲۹ کشور حضور فعال داشت. دفاترش نمادی از فضای کاری مدرن بودند: دکورهای مینیمال، قهوه رایگان، اینترنت پرسرعت، محیطی شبکه‌محور و خلاقانه.

مهم‌تر از همه، WeWork موفق شد نظر شرکت سرمایه‌گذاری ژاپنی SoftBank را جلب کند. با تزریق میلیاردها دلار سرمایه، ارزش‌گذاری شرکت به عدد خیره‌کننده ۴۷ میلیارد دلار رسید.

جاه‌طلبی‌هایی فراتر از فضاهای کاری

آدام نیومن، مدیرعامل وقت شرکت، WeWork را صرفاً یک شرکت املاک نمی‌دانست. او سعی داشت برند را به یک «سبک زندگی» تبدیل کند. در همین راستا، پروژه‌هایی مثل:

• WeLive: آپارتمان‌های اشتراکی با سبک زندگی اجتماعی

• WeGrow: مدرسه‌ای خصوصی برای فرزندان کارکنان

• Rise by We: باشگاه‌های ورزشی و خدمات رفاهی

را راه‌اندازی کرد. هرچند این اقدامات نشان‌دهنده بلندپروازی او بود، اما برای بسیاری از تحلیل‌گران، نشانه‌ای از انحراف از مسیر اصلی کسب‌وکار تلقی می‌شد.

نقطه‌ی اوج یا آغاز سقوط؟

در سال ۲۰۱۹، WeWork قصد داشت با عرضه عمومی سهام (IPO) وارد بورس شود. اما انتشار اسناد مالی، نقطه‌ی عطفی در داستان این برند بود. اعداد و ارقام نشان می‌دادند که شرکت با وجود درآمد بالا، همچنان شدیداً زیان‌ده است.
سبک مدیریت آدام نیومن نیز زیر ذره‌بین رفت: تصمیمات پرریسک، تضاد منافع، هزینه‌های شخصی از بودجه شرکت و رویکردی شبه‌فرقه‌ای در اداره‌ی سازمان، همه دست به دست هم دادند تا IPO لغو شود.

پایان یک رویا؟ نه دقیقاً...

در پی این بحران، آدام نیومن از سمت خود استعفا داد و SoftBank با در دست گرفتن کنترل شرکت، اقدام به بازسازی ساختار و تعدیل نیرو کرد. بسیاری از پروژه‌های فرعی تعطیل شدند و تمرکز بر مدل اصلی کسب‌وکار برگشت: ارائه فضای کاری اشتراکی سودآور با مقیاس‌پذیری منطقی.

امروز، WeWork دیگر آن غول پر سر و صدای ۲۰۱۹ نیست، اما همچنان در بازار حضور دارد. با مدل اقتصادی واقع‌گرایانه‌تر و تمرکز بر سوددهی، سعی دارد گذشته را جبران کند.

جمع‌بندی

WeWork نمونه‌ای بارز از یک استارتاپ با رشد سرسام‌آور و سقوطی سریع است.
موفقیت اولیه‌اش نشان داد که یک ایده ساده، اگر با درک درست از نیاز بازار همراه باشد، می‌تواند جهانی شود. اما بحران‌های بعدی هم این نکته را یادآوری کردند که مدیریت شفاف، نظم مالی و تمرکز بر مأموریت اصلی، شرط بقای هر کسب‌وکاری—even if you're a unicorn.